23 Aralık 2009 Çarşamba

Babam!

Herkesin babası kendisi için çok değerlidir elbet. Bu kez söz bende. Bence dünyanın en iyi babasının hikayesini anlatacağım biraz sonra.

Bir adam düşünün, siz ne isterseniz yapmak için çalışıp duran, elinden ne gelirse yapmak için deliren bi tip. Arızalımısın oğlum diyesim gelir hep, uğraşılır mı bu kadar? Sonra bakarım ki kendime bitmek bilmeyen isteklerimden nefes alamıyor adam. Yine de gıkı çıkmaz, çalışır, çabalar durur babam!

Bu hayatta onu mutlu eden en önemli şey her halde yemektir. Evet bildiğiniz yemek. Bu yüzdendir ki ona baba demekten ziyade tombik dememin sebebi budur. Her öğlen eve girerken daha giriş kapısından eve ulaşana dek "açım, ölüyorum!" diyişlerini duymadığım gün olmadı heralde. O yemeği yedikten sonra herşeyi isteyebilirsiniz ondan, yapar. Çünkü dünyalar onundur. Böyle bir adam babam. Azla mutlu olan, bizle mutlu olan adam.

Bugün doğum günü. İyi ki varsın tombik oğlan. İyi ki sahibim senin gibi bi adama.

Bugün sana sözüm olsun ki, bu bizim için kalktığın sabahları en huzurlu şekilde ödeyeceğim sana. Gurur duyduğun, duyacağın evladın olcam senin.

O gün gelicek ve o çok istediğin evin bahçesinde sana bu yazıyı okucam.

Doğum günün kutlu olsun ve sonsuz olsun toNbik!!


Seni çok seven oğlun...

1 yorum:

  1. yetiştiririm tombiğee hiç affetmem :) beendm gankaaa..o güm geldiğinde beni de gör seni severm bilrsin :)))

    YanıtlaSil