Tüm hayallerin başlangıçlarında ki o umut vardır ya işte, hepsi yitirildiğinde artık üç noktaların yerini alır noktalar. Keskin ve çok kararlı bir şekilde hem de.
Kendinizi düşünün. Hayata başladığınızdan, kendinizi ilk defa gerçek anlamıyla hatırladığınızdan itibaren başlayın bugüne kadar. Varlığınızı oluşturan, içine kattığınız tüm insanları, olan biteni bir çırpıda hatırlamaya çalışın. Tüm bunları yaparken en net, en keskin ve en zor olanının muhtemelen en son olan bitenden ibaret olduğunu görürüz hep. Fakat tüm bu yargının ötesinde bir de hayal kırıklarının en yoğun olduğu, bir cam parçası gibi ayaklarımıza, elimize, dilimize bir de kalbimize batanı vardır ki her an, her saniye biraz daha kanatır. Acıtır.
Bütün bu acıların, açık yaraların kabuk bağladığı zamanlar olacak, fakat izleri hiç silinmeyecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder