Aslında kızıp söylemek,haykırmak istediğim binlerce kendi içimde sakladığım kelime var. Bir "aralık" bulupta içimden dışarı çıkmayı bir türlü başaramayan binlerce kelime.
İyi olmak zor, kötü olmak gerçekten çok kolay. Klişe mi? - Belki! Fakat...
Herkesi umursayabilir misiniz? Hayatınızın en küçük "aralığından" girmiş olanları bile. Bu küçük "aralıklar" bile canınızı yakabilirken o kocaman, büsbüyük olanların etkisini tahmin edebilirsiniz...
Bazen, eğer fazla iyiyseniz, kimseyi kıramamak uğruna kendinizi paramparça etmek zorunda kalıyorsunuz, bile bile...
Kelimeleri döküp kusmak bile zor gelebilir mi bi insana sırf bunları okuduğunda kendisine yazıldığını farkeder de üzülür mü ki diye?
Hep kötü olmak istesem de, zor olanı sevmek sanırım benim suçum.
"büsbüyük aralıklar"dan olduğunu düşünüp de,bu yazıyı okumak garip ama bir o kadar da güzel geliyor insana..
YanıtlaSil